Conversation

The tumult in the heart
Keeps asking questions.
And then it stops and endertakes to answer.
In the same tone of voice
No one could tell the difference.

Uninnocent, these conversations starts
And then engage the senses
Only half-meaning to
And then there is no choice
And then there is no sense

Until a name
And all its connotation are the same.

“Elizabeth Bishop” from “A COLD SPRING”1955


گفت و گو

التهابی درون قلب است
که مدام می پرسد
مکث می کند و سپس جواب می دهد
با همان تون صدا
.بی هیچ تغییری

این گفتگو ها
- نه چندان بی گناه –
آغاز می شوند
و سپس به احساس چنگ می اندازند
بی آنکه کاملاً بخواهند
وبعد هیچ انتخابی نیست
و بعد هیچ حسی نیست

تا اسمی
.با تمام احساس و عقیده شان یکی باشد

ترجمه ی پیمان جعفرنژاد