نشسته ای و

نشسته ای ومی نویسی که صدایت می کنند

:با این کلام

خش خش بي خا و شين برگ از نسيم »

...........................................در زمينه و

ور بي واو و راي غوكي بي جفت

از بركه ي همسايه

!چه شبي چه شبي

شرم ساري را به آفتاب پرده در واگذار

كه هنوز از ظلمات خجلت پوش

.نفسي باقيست

ديو عربده در خواب است

، حالي سكوت را بنگر

!آه چه زلالي

! چه فرصتي

«! چه شبي

خشایار

آ ری هنوز گوشی

آواز سفرهای قدیم را

.می شنود